درخت آرزوها:
درخت آرزوها به پیشنهاد خود دانش آموزان راه اندازی شد و آنها آرزوهای خود را به شاخه های درخت وصل می کنند در واقع این درخت نماد آرزوهای دختران عفاف است.
درخت آرزوها:
درخت آرزوها به پیشنهاد خود دانش آموزان راه اندازی شد و آنها آرزوهای خود را به شاخه های درخت وصل می کنند در واقع این درخت نماد آرزوهای دختران عفاف است.
انتخابات دانش آموزی شورای مدرسه:
انتخابات شورای دانش آموزی در تاریخ یک آبان در مدرسه عفاف برگزار شد. قبل از شروع انتخابات تمامی کاندیداها معرفی شدند و تبلیغات خود را به صورت گسترده در مدرسه انتشار دادند. فضای تبلیغاتی مدرسه در این روزها بسیار دیدنی و مهیج بود.نتیجه انتخابات در همان روز مشخص شد.
برگزاری تریبون آزاد:
در این برنامه که توسط شورای دانش آموزی تدارک دیده شده بود،دانش آموزان یک به یک پشت تریبون رفتند و تمام مشکلات،انتقادات و پیشنهاداتشان را با مدیر آموزشگاه در میان گذاشتند.برگزاری تریبون آزاد در مدرسه باعث کم شدن فاصله بین کلاس و دفتر آموزشگاه می شود.
برگزاری بازارچه توسط دانش آموزان برای ایجاد کارآفرینی :
در مورخه نهم اذرماه بازارچه محصولات غذایی و دست سازه های دانش آموزان در محل سلف آموزشگاه نمایش داده شد و اجناس به وسیله خود دانش آموزان به فروش رسید که هم کسب درآمدی برای آنان شد و فضای مدرسه با این برنامه بانشاط تر شد.
عصری که ما در آن زندگی می کنیم به کلی متفاوت از زمان های گذشته است پدیده های جدید متنوع و به هم پیچیده آنچنان فراوان و نو به نو شده اند که دانایی ها، توانایی ها و امکانات را اجتناب ناپذیر می کند. البته این دانستنی ها و مهارت ها باید قادر باشند امنیت روانی و احساس زیبایی دوستی را در مواجهه با مشکلات زندگی تضمین کند. در روند استفاده از امکانات در راه مقابله منطقی و فراگیر مسایل دنیای جدید به خصوص نگرش های جوانان باید از اصول بهداشت روانی استفاده نمود، چرا که نوجوانان ما نیازمند فضای شاد برای شاداب زیستن هستند. در شرایطی که اکثر منازل در مناطق شهری تبدیل به آپارتمان های کوچک و تاریک و به دور از فضاهای بازی و حرکتی برای کودکان است حداقل کاری که می توان در تامین بهداشت جسمی و روحی آنان داشته باشیم ایجاد فضای مفرح و شادی بخش در مدرسه است چرا که دانش آموزان چندین ساعت از روز را در مدرسه می گذرانند و اگر فضاسازی مناسبی در مدارس انجام شود مسلما به شاد زیستن فرزندان خود کمک بسیار مهمی خواهیم کرد.
در جامعه و مدرسه فاقد شادی، سخنگفتن از شادی قدری مشکل خواهد بود. یکی از مشکلات هر جامعه غفلت از شادی و نشاط و در نتیجه افزایش بیماریهای مختلف روانی از قبیل اضطراب و افسردگی است. با شادی و نشاط زندگی معنا پیدا میکند و در پرتو آن دانشآموزان خصوصاً در دوران نوجوانی و جوانی میتوانند خود را ساخته و قلههای سلوک و پلههای ترقی را چالاکانه بپیمایند. جامعه زنده و پویا جامعهای است که عناصر شادیآفرین در آن فراوان باشد.
در گذشته بهنظر میرسید که وظیفه آموزش و پرورش تولید عدهای فارغ التحصیل است که فقط بتوانند امرار معاش کنند اما چنین مینماید که در قرن جدید نظامهای آموزش و پرورش این مرحله را پشت سر گذاشته و سرلوحه تعلیم و تربیت در یک جمله خلاصه شده است؛ « شوق زندگی کردن را به دانشآموزان بیاموزیم». پس باید معتقد باشیم که درحقیقت رشد پایدار ما در گرو شادی پایدار است.